Zorgverzekering in Nederland

Zorgverzekering in Nederland

De zorgverzekering betekent bescherming tegen het risico ziek te worden.

De zorgverzekering of basisverzekering is een verplichte ziektekostenverzekering voor alle ingezetenen van Nederland. De zorgverzekering dekt noodzakelijke, op genezing gerichte, zorg.

Kenmerken van de zorgverzekering zijn de verzekerings- en acceptatieplicht. De verzekeringsplichtigen moeten zich verzekeren en de verzekeraars zijn verplicht iedereen die dat wil te accepteren.

Basisverzekering

Het basispakket dekt de standaardzorg van bijvoorbeeld huisarts, ziekenhuis of apotheek. De Rijksoverheid beslist wat er in het basispakket zit.

Aanvullende verzekering

Niet alle zorg wordt gedekt door de basisverzekering. Daarom kan men een aanvullende verzekering afsluiten, bijvoorbeeld voor vergoeding van fysiotherapie of de tandarts. Dit is niet verplicht. Zorgverzekeraars zijn vrij om te bepalen of ze een verzekerde accepteren.

Verzekerden in Nederland (vanuit Nederlands perspectief)

Op 1 januari 2006 is in Nederland de Zorgverzekeringswet (Zvw) in werking getreden waardoor een nieuw zorgverzekeringsstelsel is ingevoerd. Door de invoering van het nieuwe systeem kwam het onderscheid tussen particuliere ziektekostenverzekeringen en ziekenfonds te vervallen.

De kosten voor de zorg worden in Nederland door vier componenten betaald:

de Wet langdurige zorg (Wlz), de Zorgverzekeringswet (Zvw) en aanvullende verzekeringen, de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en de Jeugdwet.

Iedereen die in Nederland woont en die legaal ingezetene van Nederland is of in het buitenland woont, maar in Nederland werkt en loonbelasting betaald, is verzekerd voor de Wlz en verplicht een zorgverzekering (Zvw) af te sluiten. De Nederlandse zorgverzekeraars zijn verplicht iedereen te accepteren die zich bij hun will laten verzekeren. De verzekerden kunnen naast de basisverzekering met een wettelijk vastgelegd pakket ook nog aanvullende verzekeringen afsluiten.

De WMO en de Jeugdwet zijn gemeentelijke regelingen die door de gemeenten uitgevoerd worden. Inwoners van de gemeenten kunnen aanspraak maken op deze regelingen.