Medicijnen alleen op recept
Medicijnen mogen over het algemeen uitsluitend door apotheken worden verstrekt. Veel hiervan zijn alleen op recept verkrijgbaar, dat wil zeggen dat deze door een arts voorgeschreven moeten worden.
Medicijnen zijn bij de wet alleen op recept verkrijgbaar als
• een medische controle van de behandeling met deze geneesmiddelen nodig is of
• deze vaak tot misbruik leiden of
• deze minder dan vijf jaar zijn toegelaten.
Ter informatie van de patiënt moet een bijsluiter bij het geneesmiddel worden gevoegd. Deze bevat onder meer informatie zoals:
• toepassing van het geneesmiddel,
• welke bijwerkingen en wisselwerkingen in combinatie met andere geneesmiddelen kunnen optreden,
• de dosering, als ook
• instructies overen op welke manier het medicijn gebruikt moet worden.
Definitie medicijnen en medicatiebewaking
De Duitse definitie voor medicijnen gaat veel verder dan het begrip medicament, omdat deze naast de therapeutische middelen (= medicamenten) ook de diagnostische middelen (bv. contrastvloeistoffen voor een röntgenbehandeling) bevat. Medicijnen zijn bestemd voor de genezing, verlichting of voorkoming van ziekten of gezondheidsklachten en werken het beste als zij de natuurlijke processen en functies in het menselijke lichaam zo goed mogelijk herstellen en wel door
• een doelgerichte wisselwerking van de werkzame stof met bepaalde structuren in het menselijke lichaam of
• het menselijke immuunsysteem te beïnvloeden of
• de metabolische processen in het menselijke lichaam te beïnvloeden.
Voor alle preparaten die onder deze definitie vallen, gelden de regels van de Arzneimittelgesetz (geneesmiddelenwet). Hoofddoel hiervan is de medicatiebewaking (= productveiligheid) te waarborgen. Daarnaast wordt onderscheid gemaakt tussen geneesmiddelen en producten die op geneesmiddelen lijken, zoals medische producten, voedingssupplementen of cosmetica. Hiervoor gelden aparte regels.